Η Αρχαία Κίρρα ως επίνειο του μαντείου των Δελφών
εκμεταλλευόταν τους προσκυνητές που επέλεγαν τον εύκολο θαλάσσιο δρόμο για να
πάρουν τον χρησμό της Πυθίας . Οι προσκυνητές ήταν υποχρεωμένοι να πληρώσουν
δασμούς στη πόλη , να προσφέρουν θυσίες στους Ναούς Απόλλωνα, Άρτεμης και
Λιτός, να κοιμηθούν μια νύχτα και ύστερα να συνεχίσουν το ταξίδι τους στο
αρχαίο μονοπάτι Κίρρας Δελφών δίπλα στη κοίτη του Πλείστου Ποταμού.
Από το 595 έως 585 προ Χριστού διεξήχθη ο 1 Ιερός Πόλεμος
,λόγω οικονομικής «παρενόχλησης» των προσκυνητών, μεταξύ της Κίρρας και 3
κυριότερων δυνάμεων της τότε Δελφικής Αμφικτιονίας: των Θεσσαλών ,
που ήταν μια από επικρατέστερες δυνάμεις στο ελλαδικό χώρο, των Αθηναίων και
των Συκιώνιων. Οι αρχαίες πηγές αναφέρουν ότι οι βαθύτεροι λόγοι του πολέμου
ήταν η επιθυμία των Θεσσαλών να επικρατήσουν οριστικά όλων των πόλεων των
Φωκέων και των Συκιωνιών να απαλλαχτούν οριστικά από τους Κιρραίους
πειρατές που δρούσαν στον Κορινθιακό κόλπο και ενοχλούσαν τις θαλάσσιες
εμπορικές συναλλαγές των Συκιώνιων. Τον χερσαίο αποκλεισμό της Κίρρας ανέλαβαν
οι Θεσσαλοί με αρχηγό τον Ευρύλοχο και οι Αθηναίοι με τον αρχηγό τον Αλκμαίονα
και κατά του Παυσανία ο ίδιος ο Σόλων ήταν παρόν στον συμμαχικό στρατό.
Τον θαλάσσιο αποκλεισμό ανέλαβαν οι Συκίωνοι με τον αρχηγό τον Τύραννο
Κλεισθένη. Λόγω δυνατών οχυρώσεων της Κίρρας η πολιορκία κράτησε 10
χρόνια ( 2 χρόνια σε άλλες πηγές) και έληξε με τη χρήση βιολογικού όπλου.
Οι σύμμαχοι είτε βρήκαν έναν κρυμμένο υδραγωγό είτε
χρησιμοποιήσανε τον Πλειστό ποταμό που ύδρευε τη Κίρρα. Μετά από την συμβουλή
ενός Ασκληπιάδη ιατρού Νεβρό , πρόγονο του Ιπποκράτη της Κω, έκαναν φράγμα στα
νερά του ποταμού και ρίξανε στα νερά μεγάλη ποσότητα του φυτού ελλεβόρου, που
υπήρχε στη αφθονία στη περιοχή της Αντίκυρας. Μετά από τις μερικές μέρες όταν
οι κάτοικοι της Κίρρας διψούσαν και το δηλητήριο που εμπεριείχε το
φυτό είχε ποτιστεί το νερό οι σύμμαχοι άνοιξαν το φράγμα και το δηλητηριασμένο
νερό πήγε στη πόλη. Το αποτέλεσμα ήταν ακατάσχετη διάρροια στους υπερασπιστές των
τειχών της Κίρρας και η παράδοση της πόλης. Ο οργανωτής του σχεδίου ήταν ο
Κλεισθένης η κατά του Παυσανία ο ίδιος ο Σόλων. Η χρήση δηλητηρίου στο πόσιμο
νερό καταδικάστηκε έντονα την εποχή εκείνη και δεν επαναλήφθηκε ποτέ κατά τα
χρόνια της αρχαιότητας. Η επιστημονική συμβουλή του ιατρού και προγόνου του
Ιπποκράτη για να «δηλητηριαστούν» οι κάτοικοι της Κίρρας με ελλέβορο
έκανε τον Ιπποκράτη να σκεφτεί το γνωστό σε όλους τον Όρκο του με την
κύρια αρχή : «Ωφελλέειν, μην βλαπτείν» .
Για την ιστορία να αναφέρουμε ότι με τον ελλέβορο ο μάντης και
θεραπευτής Μελάμπους θεράπευσε την τρέλα των θυγατέρων του βασιλιά του Άργους
Προέτου και τα συμπτώματα παρόμοια με την δηλητηρίαση με τον ελλέβορο εμφάνισε
ο Μέγας Αλέξανδρος πριν απο το θάνατο του.